Unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego może nastąpić między innymi na podstawie wcześniejszego prawa krajowego, pomimo braku rejestracji.
W ramach Unii Europejskiej rejestrowana jest duża ilość znaków towarowych. Czy brak zachowania takiej procedury wobec znaku krajowego pozbawia go ochrony?
Właściciel niezarejestrowanego znaku towarowego lub innego oznaczenia używanego w obrocie gospodarczym o znaczeniu większym niż lokalne może domagać się unieważnienia późniejszego znaku wspólnotowego. Warunkiem jest jednak nabycie uprawnienia do niego przed datą dokonania zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego. Co więcej, takie oznaczenie powinno ponadto dawać właścicielowi prawo zakazu używania późniejszego znaku towarowego.
Jakie zatem warunki musi spełnić właściciel wcześniejszego niezarejestrowanego oznaczenia?
Aby wspólnotowy znak towarowy mógł zostać unieważniony na potrzeby ochrony niezarejestrowanego krajowego oznaczenia, należy dowieść, że używanie tego znaku narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich. Może to być na przykład prawo do firmy.
W jaki sposób przedsiębiorca może wykazać takie naruszenie?
Prawo do firmy jest dobrem osobistym. Przy stwierdzeniu jego naruszenia istotne znaczenie ma nie tyle subiektywne odczucie osoby żądającej ochrony, ile reakcja jaką wywołało ono w społeczeństwie. Znaczenie mają zatem oceny społeczne, analiza z punktu widzenia rozsądnego człowieka. Co do zasady o naruszeniu nazwy decydować będzie porównanie jej pełnego brzmienia. Jak wyjaśnił SN, aby wybrane oznaczenie osoby prawnej, miało moc odróżniającą ją od innych podmiotów, w świadomości zbiorowej musi wykształcić się jednoznaczne skojarzenie między nim a oznaczoną przy jego użyciu osobą. Naruszenie nazwy jako dobra osobistego może nastąpić w razie używania przez nieuprawnionego nie tylko pełnej nazwy, ale i jej części. Ta ostatnia sytuacja ma miejsce, jeżeli określony fragment w sposób wystarczający spełnia funkcję indywidualizującą dany podmiot. Przede wszystkim naruszenie omawianego dobra osobistego nastąpi przez bezprawne wykorzystywanie nazwy lub używanie nazwy bardzo zbliżonej Naruszeniem będzie takie działanie, które skutkuje uniemożliwieniem lub utrudnieniem pełnienia przez nazwę funkcji odróżniającej i identyfikującej.
Kiedy następuje kolizja prawa do nazwy handlowej oraz prawa do znaku towarowego?
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że kolizja prawa do nazwy handlowej oraz prawa do znaku towarowego może wystąpić pomimo nieistnienia podobieństwa produkowanych towarów, a więc pomimo braku niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd. Jest to podyktowane tym, że firma indywidualizuje osobę prawną, która poprzez nazwę wyrabia sobie renomę, solidność świadczonych usług. Dlatego też używanie oznaczenia z późniejszym pierwszeństwem korzystania może przynieść nienależną korzyść lub być szkodliwe dla wartości odróżniającego charakteru bądź renomy oznaczenia z wcześniejszym pierwszeństwem korzystania. W przypadku kolizji między firmą (nazwą) przedsiębiorstwa a zarejestrowanym z „gorszym pierwszeństwem” znakiem towarowym priorytet przyznaje się prawu powstałemu wcześniej.
Co należy dołączyć do wniosku o unieważnienie?
Jeżeli wniosek o unieważnienie jest oparty na wcześniejszych niezarejestrowanych oznaczeniach, wnioskodawca jest zobowiązany podać ich charakter – nazwę przedsiębiorstwa, nazwę handlową itd., wskazać konkretnego uprawnienie, terytorium lub państwa członkowskie w których oznaczenie jest używane w obrocie handlowym, a także jego zasięg geograficzny.