Termin przywrócenia

Czy niedochowanie zakreślonych w kodeksie postępowania cywilnego terminów do dokonania czynności procesowych pociąga za sobą negatywne skutki dla strony? Oczywiście. Zgodnie z wyrażoną w art. 167 kpc zasadą, czynność procesowa podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym skutek taki następuje z mocy prawa (chyba że ustawa stanowi inaczej). Przewidziany za niedochowanie terminu skutek dotyczy zarówno terminów ustawowych (tj. przewidzianych w kodeksie), jak i terminów sądowych (tj. wyznaczonych przez sąd lub przewodniczącego).
Kodeks postępowania cywilnego przewiduje instytucję pozwalającą na zniwelowanie negatywnych skutków spowodowanych niedochowaniem terminu przez stronę poprzez przywrócenie uchybionego terminu. Do przywrócenia terminu konieczne jest kumulatywne spełnienie określonych warunków: brak winy wnioskodawcy w uchybieniu terminu oraz wystąpienie ujemnych skutków procesowych dla strony wnoszącej o przywrócenie.
O braku winy strony wnoszącej o przywrócenie terminu można mówić w sytuacji, gdy pomimo dochowania należytej staranności, zupełnie niezależnie od strony powstała przeszkoda do wykonania określonej czynności w przewidzianym terminie (np. choroba strony). W rozumieniu przepisów dotyczących przywrócenia terminu stroną jest także działający za stronę przedstawiciel ustawowy czy też pełnomocnik procesowy. Uchybienie terminowi czynności przez pełnomocnika nie stanowi podstawy żądania przywrócenia terminu przez samą stronę.
Przywrócenie terminu należy do kompetencji sądu, niezależnie od rodzaju terminu. Sąd przywraca termin wyłącznie na wniosek strony zainteresowanej tj. strony, która miała w tym terminie dokonać określonej czynności procesowej.